9/TEVBE-120
(9) TEVBE SuresiÂyet - 120 Cüz - 1 |
|
| 117 118 119 120 121 122 123 |
مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ اللّهِ وَلاَ يَرْغَبُواْ بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لاَ يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلاَ نَصَبٌ وَلاَ مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَطَؤُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلاَ يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلاً إِلاَّ كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
TEVBE-120 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Mâ kâne li ehlil medîneti ve men havlehum minel a’râbi en yetehallefû an resûlillâhi ve lâ yergabû bi enfusihim an nefsihî, zâlike bi ennehum lâ yusîbuhum zameun ve lâ nasabun ve lâ mahmesatun fî sebîlillâhi ve lâ yetaûne mevtıan yagîzul kuffâra ve lâ yenâlûne min aduvvin neylen illâ kutibe lehum bihî amelun sâlih(sâlihun), innallâhe lâ yudîu ecrel muhsinîn(muhsinîne).
TEVBE-120 Ayeti Türkçe Meali: Medine (şehir) halkı ve bedevî Araplar’dan onun çevresinde olanlar için Allah’ın Resûl’ünden geri kalmaları ve kendi nefslerini, onun nefsinden üstün tutmaları (rağbet etmeleri) olmaz. Çünkü böylece onlara, Allah yolunda (aşırı) bir susuzluk, bir yorgunluk (bitkinlik) ve şiddetli açlık isabet etmesi, küffarı (kâfirleri) öfkelendirecek bir yere ayak basarak (işgal ederek), düşmana karşı bir zafere nail olmaları yoktur ki; onunla, onlara salih amel yazılmış olmasın. Muhakkak ki Allah, muhsinlerin ecrini zayi etmez.
| 1. | mâ kâne | : olmaz, olmadı |
| 2. | li ehli el medîneti | : Medine halkı için, şehir halkı için |
| 3. | ve men | : ve kimse (ler) |
| 4. | havle-hum | : onların etraflarında, çevresinde |
| 5. | min el a'râbi | : bedevî Araplar'dan |
| 6. | en yetehallefû | : geri kalmaları |
| 7. | an resûli allâhi | : Allah'ın resûlünden |
| 8. | ve lâ | : olmaz |
| 9. | yergabû | : rağbet eder, tercih eder, üstün tutar |
| 10. | bi enfusi-him | : kendi nefslerini |
| 11. | an nefsi-hi | : onun nefsinden |
| 12. | zâlike | : böylece |
| 13. | bi enne-hum | : onların olması sebebiyle, çünkü onlara |
| 14. | lâ yusîbu-hum | : onlara isabet etmesi yoktur (ki) |
| 15. | zameun | : aşırı susuzluk |
| 16. | ve lâ nasabun | : ve bir yorgunluk, bitkinlik olması yoktur (ki) |
| 17. | ve lâ mahmesatun | : ve şiddetli açlık isabet etmesi yoktur (ki) |
| 18. | fî sebîli allâhi | : Allah'ın yolunda, Allah yolunda |
| 19. | ve lâ yetaûne | : ve ayak basmaları, işgal etmeleri yoktur (ki) |
| 20. | mevtıan | : (ayak basılan) yer |
| 21. | yagîzu el kuffâra
(gayz) | : kâfirleri öfkelendirir
: (öfke) |
| 22. | ve lâ yenâlûne | : ve zafere nail olmaları, zafer kazanmaları, yoktur (ki) |
| 23. | min aduvvin | : düşmandan, düşmana karşı |
| 24. | neylen | : bir zafer (nail olunan) |
| 25. | illâ | : ancak, ...’den başka, değil, ... olmasın |
| 26. | kutibe | : yazıldı |
| 27. | lehum | : onlara |
| 28. | bi-hi | : onunla |
| 29. | amelun sâlihun | : salih amel (sevabı), nefsi tezkiye edici amel |
| 30. | inne allâhe | : muhakkak ki Allah |
| 31. | lâ yudîu | : zayi etmez, kaybetmez, yok etmez |
| 32. | ecre el muhsinîne | : muhsinlerin ecrini, ücretini, mükâfatını |
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
