12/YÛSUF-17
قَالُواْ يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ
YÛSUF-17 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Kâlû yâ ebânâ innâ zehebnâ nestebiku ve tereknâ yûsufe inde metâınâ fe ekelehuz zi’bu, ve mâ ente bi mu’minin lenâ ve lev kunnâ sâdikîn(sâdikîne).
YÛSUF-17 Ayeti Türkçe Meali: “Ey babamız! Biz, yarış yapmak için gittik ve Yusuf’u eşyamızın yanına bıraktık. O zaman (o esnada) onu kurt yedi. Biz doğru söylesek bile, sen bize inanacak değilsin.” dediler.
| 1. | kâlû | : dediler |
| 2. | yâ ebâ-nâ | : ey babamız |
| 3. | in-nâ | : muhakkak ki, gerçekten biz |
| 4. | zeheb-nâ | : biz gittik |
| 5. | nestebiku | : biz yarış yapmak istiyoruz |
| 6. | ve terek-nâ | : ve biz terk ettik, bıraktık |
| 7. | yûsufe | : Yusuf |
| 8. | inde | : yanında |
| 9. | metâı-nâ | : eşyamız (metalarımız) |
| 10. | fe ekele-hu | : böylece, o zaman onu yedi |
| 11. | ez zi'bu | : kurt |
| 12. | ve mâ ente | : ve sen değilsin |
| 13. | bi mu'minin | : inanan |
| 14. | lenâ | : bize |
| 15. | ve lev kunnâ | : ve şâyet biz olsak bile |
| 16. | sâdikîne | : doğru sözlü, sadık olanlar, doğru söyleyen kimseler |
* Ayet Kelime sözlüðü
kurantefsiri.com sitesinden download edilmiþtir.