2/BAKARA-246
(2) BAKARA SuresiÂyet - 246 Cüz - 1 |
|
| 243 244 245 246 247 248 249 |
أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ
BAKARA-246 Ayetinin Türkçe Okunuşu: E lem tera ilel melei min benî isrâîle min ba’di mûsâ, iz kâlû li nebiyyin lehumub’as lenâ meliken nukâtil fî sebîlillâh(sebîlillâhi), kâle hel aseytum in kutibe aleykumul kıtâlu ellâ tukâtil(tukâtilû), kâlû ve mâ lenâ ellâ nukâtile fî sebîlillâhi ve kad uhricnâ min diyârinâ ve ebnâinâ fe lemmâ kutibe aleyhimul kıtâlu tevellev illâ kalîlen minhum vallâhu alîmun biz zâlimîn(zâlimîne).
BAKARA-246 Ayeti Türkçe Meali: Hz. Musa’dan sonra, İsrailoğulları’ndan ileri gelenleri görmedin mi? Kendi peygamberlerine: “Bizim için bir melik beas et (görevlendir) de Allah’ın yolunda savaşalım.” demişlerdi. (O Peygamber de) dedi ki: “Eğer savaş sizin üzerinize yazılırsa (farz kılınırsa) sizin savaşmamanızdan korkulur." (İleri gelenler): “Biz niçin Allah’ın yolunda savaşmayalım? Yurtlarımızdan ve oğullarımız (arasından) çıkarılmıştık.” dediler. Fakat savaş onların üzerine yazılınca (farz kılınınca) onlardan pek azı hariç, hepsi yüz çevirdiler. Ve Allah zâlimleri en iyi bilendir.
| 1. | e lem tera ilâ | : görmedin mi |
| 2. | el melei | : ileri gelenleri, eşrafı |
| 3. | min benî isrâîle | : İsrailoğulları'ndan |
| 4. | min ba'di mûsâ | : Musa'dan sonra |
| 5. | iz kâlû | : demişlerdi |
| 6. | li nebiyyin | : peygambere |
| 7. | lehum(u) | : onların |
| 8. | ib'as | : beas et, görevli kıl |
| 9. | lenâ | : bizim için, bize |
| 10. | meliken | : melik, hükümdar |
| 11. | nukâtil | : savaşalım |
| 12. | fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) | : Allah'ın yolunda |
| 13. | kâle | : dedi |
| 14. | hel aseytum | : sizden umulur mu, sizin |
| 15. | in kutibe | : yazılırsa, farz kılınırsa |
| 16. | aleykum | : sizin üzerinize, size |
| 17. | el kıtâlu | : savaş |
| 18. | ellâ tukâtilû | : savaşmazsınız |
| 19. | kâlû | : dediler |
| 20. | ve mâ | : ve yoktur, olmaz |
| 21. | lenâ | : bizim için |
| 22. | ellâ nukâtile | : savaşmamamız |
| 23. | fî sebîlillâhi (sebîli allâhi) | : Allah'ın yolunda |
| 24. | ve kad | : ve olmuştu |
| 25. | uhric-nâ | : biz çıkarıldık |
| 26. | min diyâri-nâ | : diyarımızdan, yurdumuzdan |
| 27. | ve ebnâi-nâ | : ve oğullarımız |
| 28. | fe lemmâ | : artık, fakat ..... olduğu zaman |
| 29. | kutibe | : yazıldı, farz kılındı |
| 30. | aleyhim | : onların üzerine, onlara |
| 31. | el kıtâlu | : savaş |
| 32. | tevellev | : yüz çevirdiler |
| 33. | illâ | : hariç |
| 34. | kalîlen | : az, pek az |
| 35. | min-hum | : onlardan |
| 36. | ve allâhu | : ve Allah |
| 37. | alîmun | : en iyi bilen |
| 38. | bi ez zâlimîne | : zalimleri, haksızlık edenleri |
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
