7/A'RÂF-155
(7) A'RÂF SuresiÂyet - 155 Cüz - 1 |
|
| 152 153 154 155 156 157 158 |
وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلاً لِّمِيقَاتِنَا فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُم مِّن قَبْلُ وَإِيَّايَ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاء مِنَّا إِنْ هِيَ إِلاَّ فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَاء وَتَهْدِي مَن تَشَاء أَنتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ
A'RÂF-155 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Vahtâra mûsâ kavmehu seb’îne raculen li mîkâtinâ, fe lemmâ ehazet humur recfetu kâle rabbi lev şi’te ehlektehum min kablu ve iyyâye, e tuhlikunâ bi mâ feales sufehâu minnâ, in hiye illâ fitnetuke, tudıllu bihâ men teşâu ve tehdî men teşâu ente veliyyunâ fagfir lenâ verhamnâ ve ente hayrul gâfirîn(gâfirîne).
A'RÂF-155 Ayeti Türkçe Meali: Ve Musa (A.S), Bizim belirlediğimiz buluşma zamanımız için kavminden yetmiş adam seçti. Onları, şiddetli bir sarsıntı yakalayınca şöyle dedi: “Rabbim, şâyet dileseydin daha önce onları ve beni helâk ederdin. İçimizden sefihlerin yaptıklarından dolayı, bizi helâk mı edeceksin? O ancak Senin bir imtihanındır. Onunla dilediğini dalâlette bırakırsın ve dilediğini hidayete erdirirsin. Sen, bizim dostumuzsun. Artık bizi mağfiret et ve bize rahmet (merhamet) et. Sen, mağfiret edenlerin en hayırlısısın.”
| 1. | vahtâra (ve ahtâra) | : ve seçti |
| 2. | mûsâ | : Musa (as) |
| 3. | kavme-hu | : onun kavmi |
| 4. | seb'îne | : 70 |
| 5. | raculen | : adam |
| 6. | li mîkâti-nâ | : belirlediğimiz vakit için (buluşma zamanımız) |
| 7. | fe lemmâ | : fakat ... olunca |
| 8. | ehazet-hum er recfetu | : onları şiddetli bir sarsıntı aldı, yakaladı |
| 9. | kâle | : dedi |
| 10. | rabbi | : Rabbim |
| 11. | lev şi'te | : eğer, şayet sen dileseydin, isteseydin |
| 12. | ehlekte-hum | : onları helâk ettin |
| 13. | min kablu | : önceden, daha önce |
| 14. | ve iyyâye | : ve beni |
| 15. | e tuhliku-nâ | : bizi helâk mı edeceksin (biz senin tarafından helâk mı edileceğiz) |
| 16. | bi-mâ | : sebebiyle, dolayısıyla, dolayı |
| 17. | feala es sufehâu | : sefihlerin, akılsızların yaptıkları |
| 18. | min-nâ | : bizden, içimizden |
| 19. | in hiye illâ | : o sadece, ancak |
| 20. | fitnetu-ke | : senin imtihanın |
| 21. | tudıllu | : dalâlette bırakırsın |
| 22. | bi-hâ | : onun ile |
| 23. | men teşâu | : dilediğin kimse, dilediğini |
| 24. | ve tehdî | : ve hidayete erdirirsin |
| 25. | men teşâu | : dilediğin kimse, dilediğini |
| 26. | ente | : sen |
| 27. | veliyyu-nâ | : bizim velîmizsin, dostumuzsun |
| 28. | fagfir lenâ (fe ıgfir lenâ) | : artık bize mağfiret et |
| 29. | verhamnâ (ve ırham-nâ) | : ve bize merhamet et |
| 30. | ve ente | : ve sen |
| 31. | hayru el gâfirîne | : mağfiret edenlerin en hayırlısısın |
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
